या अस्वस्थतेच्या काळात जे भगवंताला धरून राहिले तेच तरले

श्रीराम. आपल्या भोवती प्रपंचाचा किती गदारोळ आहे? इतका आहे की त्यात भगवंताचं नाव घ्या असं सांगणारा मूर्ख ठरावा. ज्ञानेश्वरीचं कसं होतं, तर एखादी गोळी घ्यावी म्हणजे काही काळ कसं छान वाटतं; तसं काही काळ श्रवण झालं की चांगलं वाटतं. पेनकिलर सारखं होतं. आता जिथे कायम प्रपंचाचा विचार आहे तिथे 'ईश्वराचं स्मरण करा' हे सांगणं किती कठीण आहे! पण जितकं कठीण आहे तितकंच आवश्यक आहे.

ज्यांना मधुमेह (Diabetes) आहे, ते इन्सुलिनचं इंजेक्शन घेतात आणि गोड खातात. तसं ज्ञानेश्वरीचं इंजेक्शन घेऊन समाजात राहावं.

****या अस्वस्थतेच्या काळात जे भगवंताला धरून राहिले तेच तरले****

महाराजांनी ९० वर्षांपूर्वी सांगितलं होतं की पुढे काळ फार कठीण येणार आहे. ते पुढे म्हणाले, 'माणसं गुरासारखा विषय भोगतील!' आज खऱ्या अर्थानं ही परिस्थिती आलेली आहे. या सगळ्या गदारोळामध्ये ज्ञानेश्वर महाराज आत्म्याच्या आनंदाच्या गोष्टी सांगतात. ही कादंबरीच वाटेल. परंतु आपण सद्गुरूंचे म्हणवतो ना, मग आपण ते वातावरण टिकवण्याची कोशिश करा. आजच्या जगात परमेश्वराच्या नामाला चिकटून जो राहील तोच तरेल.

****हे मी स्वानुभवाने सांगतो की याला सद्गुरूने दिलेल्या नामाशिवाय पर्याय नाही नाही नाही!****

~ परमपूज्य बाबा बेलसरे (ज्ञानेश्वरी)