श्रीराम.आपल्या सर्वांना मनापासून नाम व्हावं - साधन व्हावं असं वाटतं. पण मग होत का नाही? याला कारण आपलं दृश्यात अडकलेलं मन. जोवर दृश्यातून सुटून ते अदृश्यात जायला असुसलेलं होत नाही तोवर साधनाची तक्रार राहणार! याला थोडं बंधनात राहणं आवश्यकच आहे. खाणं, बोलणं या दोन गोष्टींवर बंधन तर हवंच पण आजकाल करमणुकीवर देखील बंधन हवं हे लक्षात घ्या. माझे एक अमेरिकेला जाऊन आलेले मित्र म्हणतात, तिथले वातावरण साधनेला अनुकूल (Conducive) नाही. दृश्याचा आणि करमणुकीचा अतिशय मारा आहे. तेच लोण आपल्याकडे येणार!
गुरुदेव रानडे एकदा आपल्या खोलीत बसले असताना बाहेर रस्त्यावर जोरात गाणी लावली गेली. सगळे लोक बाहेर धावले की काय आहे ते पहावे म्हणून. गुरुदेव काही गेले नाहीत. नंतर विचारल्यावर म्हणाले, जो अंतःकरणातल्या नामाच्या नादात बुडालेला आहे त्याला बाहेरचा नाद भुलवू शकत नाही. हे नुसते आपण ऐकून सोडून देऊ नये. त्यांनी केलं, आपल्याला काय अशक्य आहे? गुरूच्या शब्दांवर निष्ठा मात्र हवी!
प्रारब्धाची गती देहापर्यंतच आहे. मनाला प्रारब्धाचे बंधन नाही याचा स्पष्ट दाखला योगवासिष्ठात मला मिळाला. तेव्हा हे शक्य आहे!
~ परमपूज्य बाबा बेलसरे
श्रीराम जय राम जय राम
ReplyDelete