आपण भगवंताला खरं खरं आळवलं तर त्याला पान्हा फुटतो आणि तो त्या भक्तांसाठी येतो. जेव्हा आपण त्याला आळवतो, आवाहन करतो तेव्हा 'मी' संपतो. 'आता माझं काही नाही, तुझ्याशिवाय कोणी नाही' असं झाल्यावर तुम्हाला अनुभव आल्याशिवाय राहणार नाही. कारण सद्वस्तु (Reality) जी आहे ती बुद्धिप्रधान नाही तर भावनाप्रधान आहे. Reality is feeling; not reason!
यासाठी ती आच लागली पाहिजे, तुझ्याशिवाय अन्न गोड लागत नाही, चैन पडत नाही असं झालं तर काही आशा आहे! शेवटी तो गुरूंचा गुरू आहे; त्याला सर्वांची जाणीव आहे.
~~ परमपूज्य बाबा बेलसरे (ज्ञानेश्वरी खंड 4 था)
No comments:
Post a Comment