व्यवहारात रोज काहीतरी होणारच. कटकटी राहणारच. मग याला राजमंत्र असेल तर- असू दे, सगळं तुझ्या इच्छेने चालले आहे ना, मग असेल तर असू दे. हे असेल तर मनाचे समत्व राहील.
मी असं म्हणेन तुम्हाला की आपल्या मनाचं समत्व केव्हा बिघडावं? तर आपली उपासना जिथे होणार नाही तिथे बिघडवं. इतरत्र नाही. हे शरीर आणि तुमचा प्रपंच हे सडकं फळ आहे. त्यात कमी जास्त होणारच.
आपली उपासना इतकी अंगभूत व्हावी की मरायच्या वेळेला सुद्धा त्याला म्हणावं, 'थांब, माझी उपासना होऊ दे. मग मी तुझ्या बरोबर येतो.' इच्छाशक्ती जर प्रबळ झाली तर मनुष्य मृत्यूवर देखील स्वामित्व करू शकेल. जिथे मी अमरत्वाचा- ईश्वराचा आधार घेतला आहे, तिथे मृत्यूची काय किंमत आहे?
~~ परमपूज्य बाबा बेलसरे (ज्ञानेश्वरी खंड ८ वा)
No comments:
Post a Comment