गुरुनिष्ठा फार कठीण पण आवश्यक!

श्रीराम. परमात्म्यावर श्रद्धा असणं फार कठीण आहे. पण आपल्या गुरूवर तरी श्रद्धा असावी की नाही? नाना शंका आपलं मन पोखरतात. महाराजांनी एक फार अप्रतिम दृष्टांत दिला. ते म्हणाले, "एक म्हातारा मनुष्य होता. तो या गावाहून दुसऱ्या गावाला निघाला होता. त्याच्या डोक्यावर ओझं होतं आणि वजनदार ओझं होतं. ऊन खूप होतं आणि तो थकला होता. मागून एक बैलगाडीवाला आला आणि त्याने या म्हाताऱ्याला विचारलं, "बाबा, तुम्हाला कुठं जायचं आहे?" यानं सांगितलं, "मला या गावाला जायचं आहे." तो बैलगाडीवाला म्हणाला, "मला त्याच मार्गानं जायचं आहे, तर बसा बैलगाडीत. तो म्हातारा बसला. थोडं अंतर गेल्यावर त्या गाडीवानानं मागे पाहिलं तर त्या म्हाताऱ्याने तो बोजा आपल्या डोक्यावरच धरला होता. तो म्हणाला, "बाबा, ते ओझं खाली ठेवा. तर हा म्हातारा म्हणाला, "नाही, तो माझा बोजा आहे, तो मी डोक्यावरच धरणार."

अशी आपली अवस्था आहे! अरे, तो गुरू सांगतो आहे की मी बघतो सगळं, तुझा प्रपंच मी पाहतो, पण नाही. ते ओझं माझ्याच डोक्यावर राहणार. हे आपण लक्षात घेऊन ते टाळलं पाहिजे. एकदा असं म्हणावं, दिलं तुला. आता तू पहा तुला काय करायचंय ते. मी माझं विहित कर्म फक्त करणार. ज्याची गुरूबद्दल अतिशय शुद्ध भावना आहे त्यालाच हे साधेल.

~~ परमपूज्य बाबा बेलसरे (ज्ञानेश्वरी खंड ७ वा)