परमपूज्य बाबा बेलसरेंची निरासक्ती आणि नामाचे निरतिशय प्रेम – Non-attachment of Paramapoojya Baba Belsare and his amazing love for Naama—

(अध्यात्म-संवादातून)— बाबांचा वाढदिवस म्हणून आम्ही बाबांसाठी काही भेटवस्तू घेऊन त्यांच्याकडे गेलो. काहीशा नाराजीने ते म्हणाले, “कोणी सांगितला हा उपद्व्याप तुम्हाला?” पुढे म्हणाले, “खरं सांगतो, मी घरात राहणारा संन्यासी आहे. मागे दादरहून मालाडला आलो तेव्हा तिथले सगळे सामान विकून टाकले. पुस्तके मात्र घेऊन आलो. तेव्हा तुम्ही नाही त्या (भेटी देण्याच्या) फंदात पडू नका. मला आवडते ते करा. तुम्हाला नामाचे व श्रीमहाराजांचे प्रेम लागू द्या. ते अजून का लागत नाही, म्हणून माझा जीव तळमळतो; तेव्हा तेवढे करा. मी तुमचा अनादर करतो असे समजू नका; पण तेवढे नाम घ्या म्हणजे मला सगळे पावले!  

 (Excerpt from Adhyatma-Samvaad)—It was Baba’s birthday; so we had gone to meet him carrying a small gift for him. Little upset, he said, “Who told you to do this?” Later he said, “Frankly speaking, I am a Sannyasin living in home. When I came to Malad leaving Dadar years back, I sold all the belongings over there, except the books. Therefore, don’t try to give such things to me. Instead it would be better if you do what I love. May you develop love for Naama and Shri Maharaj. I feel the agony why don’t you develop the same yet! Please do not think that I am disrespecting you; but chant Naama so that I will get everything!